مردی بسیار زشترو بدرون می آید و در آینه می نگرد.
باو می گویم ((برای چه در آینه نگاه می کنید،وحال آنکه نمی توانید خود را در آن بنگرید ، مگر با اکراه؟))
مرد
زشترو بمن پاسخ می گوید ((آقا ،طبق مفاد ماده ۸۹،همه مردم دارای حقوق
مساویند ،بنابراین،من حق دارم که خود را در آینه ببینم،چه با علاقه باشد و
چه با اکراه ،این فقط مربوط به ضمیر خود من است.))
از نظر عقل سلیم ،بدون شک من حق داشتم،اما از نظر قانون او در اشتباه نبود.
(شارل بودلر،گلهای بدی و ملال پاریس)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر